Ψηλέ απόκρημνε, ατράνταχτε βράχε που πάνω σου
στηρίζεται η Ελευθερία της Ελλάδος.
Ύδρα, σαν ακούω τ' όνομά σου αναπηδά η καρδιά μου
κι αναβράζει το αίμα μου και με το πέταγμα των πανιών σου
πετά στο απέραντο πέλαγο η ψυχή μου....

του Γουλιέλμου Μύλλερ, 1822.